Tadeusz Nalepa, ur. 26 sierpnia 1943 r. w podrzeszowskim Zgłobniu, wkroczył na scenę muzyczną Rzeszowa na progu lat 60., rozpoczynając karierę od lokali gastronomicznych : „Parkowa”, „Przodownik”, „Jutrzenka”. Dzięki niekwestionowanemu talentowi i determinacji szybko piął się w rankingu lokalnych muzyków, finalnie stając się w 1962 r., w wieku 19 lat członkiem renomowanej orkiestry tanecznej Romana Aldrzykowskiego. W tym okresie doszło również do poznania z późniejszą partnerką życiową i estradową – Mirą (Marianną) Kubsińską, z którą od listopada 1962 r. występowali wspólnie w zespole wskazanego powyżej band leadera, w restauracji „Klubowa”. Współpraca estradowa Nalepy z Kubasinską przyniosła pierwszy sukces w postaci wyróżnienia duetu na szczecińskim Festiwalu Młodych (lipiec 1963 r.) za wykonanie utwór Letʹs Twist Again, Chubby Checkerʹa. Następnie zagrali trasę koncertową z zespołem Luksemburg Combo oraz otrzymali angaż do działającego przy rzeszowskiej Estradzie zespołu teatralno-kabaretowego „Porfirion”. Latem 1965 r. Nalepa powołał do życia własny zespół Blackout, który zadebiutował 26 sierpnia. Jego skład tworzyli: Krzysztof Potocki (gitara basowa), Jozef Hajdasza, Andrzeja Zawadzki (gitara rytmiczna) i Stanisław Guzek (pracownik kulturalno oświatowy klubu „Łącznościowiec”. Formacja w ciągu zaledwie roku zdobyła wielką popularność i okazała się jednym z najbardziej kreatywnych i wpływowych zespołów polskiego big beatu. Zespół funkcjonował na scenie około 2,5 roku i zarejestrował sześć tzw. czwórek i jedną płytę długogrającą Blackout (Polskie Nagrania „Muza” XL 043). Po definitywnym rozwiązaniu swojej pierwszej formacji (przełom roku 1967 i 1968) T. Nalepa wraz z Franciszkiem Walickim powołali do życia zespół Breakout, którego nazwa zapowiadała przełom jaki miał się wkrótce dokonać na polskiej scenie beatowej. Debiutancki album „ Na drugim brzegu tęczy” wydany w 1969 r. (Pronit SXL 0531) okazał się płytą, która rozpoczęła erę polskiego rocka i wprowadziła do polskiej muzyki rozrywkowej elementy psychodelii, fusion oraz blues-rocka. Grupa Breakout istniała od lutego 1968 r. po październik 1981 r. Wydała łącznie dziesięć albumów. Przez skład zespołu przewinęło się wielu wybitnych instrumentalistów: Włodzimierz Nahorny, Dariusz Kozakiewicz, Józef Skrzek, Winicjusz Chróst, Wojciech Morawski, Marek Surzyn, Tadeusz Trzciński i wielu innych nie utrwalonych na nagraniach studyjnych. Tadeusz Nalepa, poczynając od trzeciej płyty Breakoutu pt. „Blues” (1971, Polskie Nagrania „Muza” SXL 0721), dokonał wyraźnego zwrotu stylistycznego i stworzył podwaliny dla polskiego blues-rocka. W tej konwencji grupa zarejestrowała kolejne dwa albumy: „Karate” (1972, Muza SXL 0858) i „Kamienie” (1974, SX 1140). Płyta Karate okazała się albumem, który w 1974 r. zdobył status „złotej płyty” osiągając sprzedaż przekraczającą 150 tys. egzemplarzy. W międzyczasie zespół zarejestrował dwa albumy uznawane za solowe płyty Miry Kubasińskiej: „Mira” (1971, Muza SXL 0778) , „Ogień” (Muza, 1973, SX 1004). Poczynając od 1968 r. zespół Tadeusza Nalepy regularnie koncertował w Holandii na zaproszenie agencji koncertowej Paula Acketa. Od 1975 r. głównym kierunkiem wyjazdów zagranicznych formacji był ZSRR i kraje demokracji ludowej. Pod koniec lat 70. T. Nalepa zrealizował muzykę do filmu „Justyna” w reżyserii Gerarda Zalewskiego. Kolejnym muzycznym projektem ilustracyjnym Nalepy była warstwa dźwiękowa spektaklu „Czimi” , którego premiera miała miejsce 2 lutego 1982 r. Rozpad Breakoutu był procesem długofalowym, któremu towarzyszyły problemy zdrowotne leadera, kryzys małżeństwa zakończony rozwodem z M. Kubasińską oraz stagnacja na rynku muzycznym, którą pogłębiło wprowadzenie stanu wojennego. Powrót Nalepy do regularnego koncertowania nastąpił w 1982 r. Początkowo towarzyszyli mu muzycy Oddziału Zamkniętego. W lipcu 1982 r. T. Nalepa zrealizował materiał dla odnoszącej wówczas duże sukcesy Izabeli Trojanowskiej, jednak płyta „Pożegnalny cyrk” ukazała się dopiero w 1993 r. (Intersonus Music  IS 060). W 1985 r. w ramach festiwalu Rock Galicja w Rzeszowie doszło do koncertu zatytułowanego „Breakout wraca do  domu”, w którym udział wzięła również Mira Kubasińska. W tym samym roku ukazało się pierwsze po długiej przerwie wydawnictwo „ojca polskiego bluesa” – kaseta wydana przez firmę Maripmpex pt.: „Tadeusz Nalepa” (MX 0010), która zawierała sesję zrealizowaną w Radio Poznań, uzupełnioną o dwa niepublikowane nagrania. Muzycy, którzy wspomagali wówczas T. Nalepę to: Andrzej Nowak, Piotr Szkudelski, Bogdan Kowalewski i syn - Piotr Nalepa. W dodatkowych nagraniach pojawili się również Stanisław Sojka i Tomasz Zatwarnicki. Rozwijającą się karierę solową Nalepy przerwała kolejna hospitalizacja. Poczynając od grudnia 1986 r. artysta powrócił jednak do koncertowania. Występował ze szczecińską formacją After Blues, grupą Dżem, muzykami Breakaout, Easy Rider, Free Blues Band, gwiazdami polskiego jazzu (Tomasz Szukalski, Janusz Szprot, Artur Dudkiewicz) a nawet radzieckim Big Bandem Anatolija Krolla. Jego zespoły gościły na najważniejszych festiwalach krajowych (Jazz Jamboree, Rawa Blues, Olsztyńskie Noce Bluesowe, Jarocin, Opole, Sopot), a w ramach tras zagranicznych koncertowały w ZSRR/Rosji, Czechosłowacji a także w klubach polonijnych w USA i Kanadzie (Chicago, Nowy Jork, Vancouver, Toronto). Również w aspekcie działalności studyjnej druga połowa lat 80 i kolejna dekada były niezwykle intensywne. T. Nalepa wydał łącznie 9 solowych albumów studyjnych, które uzupełniły 4 wydawnictwa koncertowe, 4 komplikacje, muzyka do filmu „Śmierć dziecioroba” (reż. Wojciech Nowak) oraz dwa materiały video: „Rawa Blues 1987” i jubileuszowy koncert „60 urodziny – Rzeka Dzieciństwa” (2006, Metal Mind Production, DVD 0074; CD 0716), który miał miejsce 22 listopada 2003 r. w rzeszowskiej hali Podpromie. Artysta koncertował z dużą regularnością mimo sukcesywnie pogarszającego się stanu zdrowia. Ostatnim jego występem był przerwany koncert w Trzyńcu (Czeska Republika, 12 sierpnia 2006 r.). Tadeusz Nalepa zmarł 1 marca 2007 r. w Warszawie, został pochowany 12 marca na Cmentarzu Powązkowskim.

Wykaz wykorzystanych materiałów:

• Królikowski, Wiesław. Tadeusz Nalepa. Breakout absolutnie.  Iskry, 2008.
• Kwiecinśki, Wojciech. Studium piosenki bluesowej – ewolucja artystyczna tandemu Nalepa-Loebl, „Czas kultury, 3 (210)/2021, Stowarzyszenie Czasu Kultury Poznań, s. 49-56.
• Kwieciński, Wojciech. Breakout – Na drugim brzegu tęczy. Dekonstrukcja big-beatu – początek polskiego rocka? [w:] Songs Studies. Poetyka i polityka wytwarzania piosenki, red. W. Kuligowski, P. Tański, Instytut Oskara Kolberga, Poznań 2021, s. 91-109.
• Michalski, Dariusz. Trzysta tysięcy gitar nam gra. Historia polskiej muzyki rozrywkowej (lata 1958-1973). Iskry, 2014.
• Nalepa, Czesław. Personal interview. 8 października 2020.
• Nalepa, Piotr. Personal interview. 16 października 2020.
• Niedzielski, Tadeusz. Blackout wraca do domu. Resprint, 2009.
• Pawlak, Janusz. “Niech żyje zabawa, czyli Rzeszów pije, tańczy i śpiewa”. Nowiny24, 19 sierpnia 2012, https://nowiny24. pl/nich-zyje-zabawa-czyli-rzeszow-pije-tanczy-i-spiewa/ ar/6167431.
• Sawic, Jarosław. Bogdan Loebl: Słucham głosu serca. Wydawnictwo Grupa M-D-M, 2015.
• Szarzyńska, Bernadeta. Teatralne i muzyczne instytucje zawodowe w Rzeszowie 1944-1989. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, 2007.
• Tadeusz Nalepa. Ludzie i miejsca. Directed by Monika Sufin- -Suliga, and Marcin Wojciechowski, TVP.

Opracowanie: Wojciech Kwieciński

Poniższe zdjęcia pochodzą z archiwum rodzinnego Czesława Nalepy